Biyografi Ara!

Binlerce biyografi keşfedilmeyi bekliyor

Gördesli Makbule

efe

Sayfayı paylaş
İlgili Kategoriler
Gördesli Makbule
Gördesli Makbule
efe

1921'de eşi Halil Efe ile birlikte Milli Mücadele çete savaşlarına katılmıştır. 17 Mart 1922'de Akhisar'la Sungurlu hududu üzerinde bulunan Koca Yayla'da elinde silah, düşmanla en ön safta savaşırken başından vurularak şehit edilmiştir. 
EMİNE AKDÜZEN

Gördesli Makbule
Yıl 1921 
Aylardan Mayıs 
Bahar yeşil örtüsüyle 
Serilmiş toprağa savaşa inat. 
Çiçekler inadına kızıl 
İnadına sarı 
İnadına mavi 
İnadına renk renk. 
Ağaçlar inadına canlı. 
Bahar gibi 
Sevda da meydan okuyor savaşa. 
Gördesli şehit kızı Makbule 
Gördes’te olmasa da 
Demirci’de kavuşuyor sevdalısına. 

Yağız bir delikanlıdır Halil Efe. 
Yiğitliğiyle tanınır 
Demirci Kaymakamı İbrahim Ethem’in 
Akıncılar Müfrezesi’nde. 

Sevda bir çiğ damlası gibi düşünce yürek ucuna 
Güvercinler çırpar kanat 
Silahlara inat. 
Halil ve Makbule 
Yürek uçlarında iki çiğ damlasıyla 
Tedirgin 
Kuşkulu 
Diken üstünde 
Yine de mutlu bir ortamda kavuştular. 
1921 Mayısında 
İlk baharlarına uçtular. 

Temmuz sıcaklarına dek sürdü 
Güvercinlerin cilveli uçuşları. 
Hain bir kanca gibi 
Kavramıştı tetikleri hain parmaklar. 
Kan akacaktı Anadolu’da yine ırmaklar. 
Dağlar el etmişti Halil’e 
Demirci’de Yalnız ve suskun 
Kalamazdı Gördesli Makbule. 
Gördes’in işkencelerde kan ağladığını 
Yılan zehrinin yürek dağladığını bile bile 
Duramazdı eli kolu bağlı. 

Yüreğinde sevdasıyla 
Belinde tabancasıyla 
Yürüdü ana kucağı dağlara. 
Yürüdü gizlice Halil’in arkasından. 
Ne Halil benimsedi dağda kalmasını ne öteki efeler. 
Kararlı direnişi 
Yürekli duruşuyla 
Ancak 
Geri hizmet koşuluyla katıldı akıncılara. 

Bir gece 
Uyurken akıncılar 
Uyurken börtü böcek 
Kedi sessizliğiyle kalktı Gördesli

Parmaklarının ucunda yürürken 
Dağların ıssızlığını peşinde sürürken 
Ay ışığındaki gölgesi kadar sessizdi. 
Gizlice düşman karargâhına sızdı. 
Bir hançer darbesiyle susturdu nöbetçiyi 
Aldı silahını. 
Usta bir yaylım ateşinde kaldı yılanlar. 
Arkasında atlarla 
Ve atların sırtında mühimmatlarla 
Döndü müfrezesine. 

Artık 
Gördesli Makbule 
Bir kadın kahramandı. 
Doru bir atı ve bir tüfeği vardı artık. 
Dağlar handı Gördesli Makbule’ye. 
Ne açlıktan yakındı ne yorgunluktan 
Ne toptan çekindi ne tüfekten 
Ne korku tünedi yüreğine 
Ne titreme tenine. 
Başkaldırdı uykusuz gecelere. 
Her baskında 
Her savaşta önde çarpıştı. 
Fazlası vardı erkeklerden eksiği yoktu. 
Onlar kurşun sıktılar 
O da sıktı. 
Siperden sipere atladılar 
O da atladı. 
At koşturdular dağlarda 
O da koşturdu. 
Nice korkanları kahramanca coşturdu. 
Tepe tepe 
Ova ova 
Koyak koyak 
Çoban ateşleri tutuşturdu. 
Ölüm 
Kurtuluşa beş ay kala 
Koca Yayla’da 
Kahpe bir kurşunla buldu Gördesli Makbule’yi. 
Mezarı bir savunma siperidir. 
Kefeni Kanlı elbiseleridir. 
O artık Gördesli Şehit Makbule’dir. 
O artık 
Yüreklerde yıkılmaz bir kuledir. 
O artık 
Yüreklerde yıkılmaz 
O artık 
Yüreklerde…

Haydar Bibinoğlu