1921'de eşi Halil Efe ile birlikte Milli Mücadele çete savaşlarına katılmıştır. 17 Mart 1922'de Akhisar'la Sungurlu hududu üzerinde bulunan Koca Yayla'da elinde silah, düşmanla en ön safta savaşırken başından vurularak şehit edilmiştir. EMİNE AKDÜZEN
Gördesli Makbule Yıl 1921 Aylardan Mayıs Bahar yeşil örtüsüyle Serilmiş toprağa savaşa inat. Çiçekler inadına kızıl İnadına sarı İnadına mavi İnadına renk renk. Ağaçlar inadına canlı. Bahar gibi Sevda da meydan okuyor savaşa. Gördesli şehit kızı Makbule Gördes’te olmasa da Demirci’de kavuşuyor sevdalısına.
Yağız bir delikanlıdır Halil Efe. Yiğitliğiyle tanınır Demirci Kaymakamı İbrahim Ethem’in Akıncılar Müfrezesi’nde.
Sevda bir çiğ damlası gibi düşünce yürek ucuna Güvercinler çırpar kanat Silahlara inat. Halil ve Makbule Yürek uçlarında iki çiğ damlasıyla Tedirgin Kuşkulu Diken üstünde Yine de mutlu bir ortamda kavuştular. 1921 Mayısında İlk baharlarına uçtular.
Temmuz sıcaklarına dek sürdü Güvercinlerin cilveli uçuşları. Hain bir kanca gibi Kavramıştı tetikleri hain parmaklar. Kan akacaktı Anadolu’da yine ırmaklar. Dağlar el etmişti Halil’e Demirci’de Yalnız ve suskun Kalamazdı Gördesli Makbule. Gördes’in işkencelerde kan ağladığını Yılan zehrinin yürek dağladığını bile bile Duramazdı eli kolu bağlı.
Yüreğinde sevdasıyla Belinde tabancasıyla Yürüdü ana kucağı dağlara. Yürüdü gizlice Halil’in arkasından. Ne Halil benimsedi dağda kalmasını ne öteki efeler. Kararlı direnişi Yürekli duruşuyla Ancak Geri hizmet koşuluyla katıldı akıncılara.
Bir gece Uyurken akıncılar Uyurken börtü böcek Kedi sessizliğiyle kalktı Gördesli
Parmaklarının ucunda yürürken Dağların ıssızlığını peşinde sürürken Ay ışığındaki gölgesi kadar sessizdi. Gizlice düşman karargâhına sızdı. Bir hançer darbesiyle susturdu nöbetçiyi Aldı silahını. Usta bir yaylım ateşinde kaldı yılanlar. Arkasında atlarla Ve atların sırtında mühimmatlarla Döndü müfrezesine.
Artık Gördesli Makbule Bir kadın kahramandı. Doru bir atı ve bir tüfeği vardı artık. Dağlar handı Gördesli Makbule’ye. Ne açlıktan yakındı ne yorgunluktan Ne toptan çekindi ne tüfekten Ne korku tünedi yüreğine Ne titreme tenine. Başkaldırdı uykusuz gecelere. Her baskında Her savaşta önde çarpıştı. Fazlası vardı erkeklerden eksiği yoktu. Onlar kurşun sıktılar O da sıktı. Siperden sipere atladılar O da atladı. At koşturdular dağlarda O da koşturdu. Nice korkanları kahramanca coşturdu. Tepe tepe Ova ova Koyak koyak Çoban ateşleri tutuşturdu. Ölüm Kurtuluşa beş ay kala Koca Yayla’da Kahpe bir kurşunla buldu Gördesli Makbule’yi. Mezarı bir savunma siperidir. Kefeni Kanlı elbiseleridir. O artık Gördesli Şehit Makbule’dir. O artık Yüreklerde yıkılmaz bir kuledir. O artık Yüreklerde yıkılmaz O artık Yüreklerde…